PENCEREMDE ÇERÇEVE

Loading
Adın yalnızca bir isim olmaktan çıkacak!
Hayalim suya dökülünce:
Saçlarım beyazlayıp da ölüm bana göz kırpınca...

Çiçekler solunca, bir daha açmamak üzere.
Kuşlar susunca, şarkı söylememek için.
Ve fırtınalar dinince, ağaçlar devrilmesin diye.

Yalnız bir el, bir tohuma uzanıp da
bir ümidi yeşertmeye muktedir olmadığını anladığı vakit
Adın yalnızca bir isim olmaktan çıkacak!

Yarınlara kalan işler bugünden tükenince...
Zamanın servetini bilince insan,
Belki evvelce başlayacaktı sevmeye.




Mahfî

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

DÜŞTÜ

YÂD ELLER

Saat Yediye Geliyor