İstanbul'a
~ İSTANBUL'A ~
Düşlerimde görüyorum şu şehr-i sitanbul’u,
Avare avare dolaşıyorum sokaklarında.
Küçük bir kedinin seviyorum yanaklarının tombulunu,
Kış günü ayaz bir havada kar tanesi var tam da şakaklarımda.
Boğaza bakıyorum, salınıyor nazlı nazlı gemiler.
İncitmeden onları dalgalar bir bir öteye itekliyor.
Köşede bir amca var:
-- Taze taze simitler!
Karnım sesi duymuş olacak ki durmadan gurulduyor.
Bir kadın yaklaştı:
-- Almaz mısın bir gül, hiç siftahım olmadı.
Simit alsam güle, gül alsam simite kuruş yok.
Sabaha kadar kıpkırmızı gülün tek yaprağı solmadı.
Bu çaycının önünde de kasımpatı vardı ne çok.
Ayaz vakit geçtikçe şiddetlenip sıcağımı alıyor.
Gülüm denize düştü, elimi çektim.
Ne de olsa giden geri gelmiyor.
Oturup kendime bir bir kasımpatı seçtim.
Ağır bir kar topu indi kafama.
Yavaşça araladım gözlerimi.
Meğer yine düş görmüşüm rüyamda,
Sıraladım her zamanki gibi sözlerimi:
Ah Ankara, kavuşur muyum bir gün sevgilin İstanbul’a...
Emine Büşra Kanpolat
Yorumlar
Yorum Gönder