RUH-U LÂL

-
Loading
Yüreğin nazenin saadeti,ah! Şu hicranın gönlü yaralar
Candan içre bir ruhu lal, elifi eder dal ağlar
Harabatın mülkünden nizam bekleyen o gönlü virana sıralansın dağlar
Mecnun’un şerhalanmış yüreğine Leyla’nın zülfünü bir lahza tutabilmek yeter!

Öyle bir his ki hisler ötesi, sarayın Züleyha’sını kuyudaki Yusuf’a bağlar
Sanki saki nakşeder yüreğe katre katre, rindin dilini vird ile dağlar
Alemi cihanın gerekirse melekutun görülmemiş renkleri önünde olsun sıralar  
Mecnun’a bir çöl ahusunun yeşilinin harelerine bi lahza değebilmek yeter!






Sena Altunkaynak
(Gazi Eğitim Fakültesi - Türkçe Öğretmenliği 2.Sınıf)

Yorumlar

  1. Adsız20 Mayıs 2024 08:22

    Şiir mükemmel ötesi ilahi aşk mabuda olan tam bağlılık ve devamında beşeri sevdanın harmanlanarak sunumu mısralara dökülüşü tebrik ederim.m yıldırım.

    YanıtlaSil
  2. Adsız21 Mayıs 2024 09:06

    Züleyha mıdır Yusuf'a aşık olan
    Kerem midir Aslı'ya hicran duyan
    Bülbül müdür Gül'e haykıran
    Yoksa ben miyim sana ağlayan...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

DÜŞTÜ

-
Gökyüzüne uçan kelebekler ölüme düştü. Ateş olan sevgili, geceden intizâre düştü. Bu dünya sensiz, hareketsiz bir çöl sanki. Seni görünce gözlerim, bu çöllere ateş düştü. Bu gariban bir istirhâm etti Âli Cenap'a. Gökyüzünden bir melek, dünyaya düştü. Bu huri melek karşısında sevgiliyi gördüm. Yanılmadım, kanmadım! Gönlüme bir sen düştü. Bu bayram sabahında haykırdı semaya can. Sensiz geçen bu sabahın hicranı, gönüllere ateş düştü. Bayram Yıldırım
Read more »

YÂD ELLER

-
YAD ELLER Gece, siyah saçlarını dağıtırken Sen dağıttın içimi, Belirsizlik tuzağına düşmüşken, Geldi daha beteri. Viraneyim her gördüğümde,   Gelmeni bekliyorum saatlerce, Her gün aynı terane, Yanımda istiyorum sadece. Göz göze gelmeye korkar, Dert başa sarar,  Yad eller seni arar, Can evimde bir telaş var. Songül Yıldızlı ( Türkçe Öğretmenliği 2.sınıf )
Read more »

Saat Yediye Geliyor

-
Saat Yediye Geliyor    Köşe başını döndüğümde geride bir şey unuttuğum aklıma geldi: Çocukluğum. Evet, çocukluğum. Saat yediye geliyordu. Binadan üç can çıktı. Nesi var Rüstem? Ayağı ezilmiş, yanındakinin de kolu kopmuş. Şu çocuğun nesi var? Bilmiyoruz, konuşmuyor ahraz herhalde. Herhalde. Sabah olmuş, nerede benim kahvem? Hâlâ neden yakmadın sobamı? Saat yediye geliyor, Paşa gelir birazdan. Muhakkak gelir .  Geçtiğim köşe bana çok şey anlatıyordu. Âdeta benimle konuşuyor, beni azarlıyordu. Sen hiç çocuk olmadın, zaten bunu hak etmedin de sen. Senin nene lazım çocuk olmak. Sana ne lazım parkta oynamak, okula gitmek. Sen adam olarak doğdun ve hep öyle kalacaksın.  Aslında doğru değildi, bir zamanlar çocuktum. Fakat o sese karşı çıkacak mecalim yoktu. Cevap vermedim, devam etti. Hem sen çocuk olsan evdeki garibanlar ne yapacaktı? Hepsi eline bakıyor. Yedi nüfus! Evet, yedi. Ne yapmalıydım? Onları da mı terk edecektim?  Bütün bu düşüncelerin ağır tesiri ile köşe ba...
Read more »